Vader- en moederdag
Zo, het zit er weer op voor dit jaar. Moederdag, een maand geleden en vaderdag, gisteren. Tenminste, in Holland althans. 🇳🇱
Voor vele is het een dag waar je aandacht aan besteed. Stilstaat bij de betekenis van je ouders in jouw leven. Woon je in het land van je ouders en heb je nog (beide) ouders, dan ga je er misschien langs of neem je ze gezellig mee uit.
Zijn ze overleden dan breng je misschien een bezoek aan het graf of heb je een traditie dat je ieder jaar laat terugkomen waarmee je bij hen stilstaat.
Het kan zijn dat je niet weet waar je ouders zijn, of dat je bewust geen contact hebt. Dan is zo’n dag waarschijnlijk een die je liever vergeet. Sommige hebben een surrogaat vader of moeder. Dat vieren, kan ook voldoening geven. Weer andere vergeten dat deze dagen bestaan, niet omdat ze geen waardering hebben voor hun ouders, maar gewoon te druk of je vindt het misschien te commercieel.
Op afstand
Maar wat doe jij als emigrant of expat eigenlijk op zo’n dag?
Je ouders zijn misschien niet overleden, je weet waar ze wonen, maar je kunt niet even op bezoek ☕️ of ze gezellig een dag mee uit nemen. De afstand is te groot. Misschien zijn ze overleden en zou je eigenlijk best samen willen zijn met de overgebleven familie, maar die afstand maakt het onmogelijk. Misschien is een van jouw ouders wel in een zorginstelling, omdat ze dementerende zijn of ernstig ziek en kun je daarom bijna onmogelijk nog op zo’n dag in contact met ze komen, terwijl je eigenlijk op juist zo’n dag even om de hoek zou willen kijken.
Hoe is het voor jou?
In het buitenland wonen heeft z’n voordelen, maar op dagen zoals een vader- of moederdag kunnen de nadelen, zoals gemis van ouders, extra confronterend zijn.
Dus geëmigreerde Nederlander of expat; Hoe ervaar jij vader- en moederdag op afstand? En wat voor vorm heb jij eraan gegeven?
📥 Laat een reactie achter 👍🏻